دو گروه مشمول بیمه بیکاری هستند، یکی کارکنان رسمی که غیر ارادی بیکار می شوند و دیگر قراردادی هایی که قراردادشان به پایان رسیده است.
بیکار از نظر قانون بیمه بیکاری، بیمه شده ای است که بدون میل و اراده خود بیکار شده و آماده به کار باشد. براساس این قانون، چنانچه بیمه شده ای به علت تغییرات ساختار اقتصادی کارگاه مربوط به تشخیص وزارتخانه ذیربط و تایید شورای عالی کار ، بیکار موقت شناخته شود و همچنین بیمه شدگانی که به علت حوادث غیر مترقبه مانند سیل ، زلزله ، جنگ ، آتش سوزی بیکار شوند، می توانند از مقررات این قانون استفاده نمایند.
تشخیص ارادی یا غیرارادی بودن بیکاری بیمه شده، بر عهده کمیته ای متشکل از نمایندگان این سازمان و اداره کارو امور اجتماعی محل اشتغال بیمه شده است
مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری جزو سوابق پرداخت حق بیمه محسوب می شود.
مقرری بیمه بیکاری افراد واجد شرایط از روز اول بیکاری قابل پرداخت است.
دریافت مقرری بیمه بیکاری مانع از دریافت مستمری از کار افتادگی جزئی نمی شود.
در صورت بیکاری زن و شوهر بیمه شده، هر دو از مقرری بیمه بیکاری برخوردار می شوند.
در صورتی که پس از پرداخت مقرری بیمه بیکاری به بیمه شده ای، مشخص شود که بیکاری بیمه شده، ناشی از اراده شخصی وی بوده است بیمه شده باید وجوه دریافتی به عنوان مقرری بیمه بیکاری را به سازمان تامین اجتماعی بازپرداخت نماید.
ر حالی که یکی از حمایت های تامین اجتماعی از نیروی کار در حوزه بیمه بیکاری است تا در شرایط خاص و بحرانی بتوان از این ابزار قانونی استفاده کرد، بسیاری از کارگرانی که در معرض تهدید از دست دادن شغل هستند یا از کار بیکار می شوند اطلاع چندانی از شرایط استفاده از بیمه بیکاری ندارند.
همچنین بیمه شدگانی که با دریافت مزد ایام بلاتکلیفی به کار قبلی خود باز می گردند نیز باید مبالغ دریافتی را به تامین اجتماعی برگردانند.
چنانچه بیمه شده بیکار، اشتغال مجدد خود را اعلام نکند و به رغم اشتغال همچنان به دریافت مقرری بیمه ادامه دهد، باید مقرری دریافتی از زمان اشتغال را به تامین اجتماعی برگرداند.
بیمه شدگانی که وفق مقررات قانون کار و حسب آراء صادره از مراجع حل اختلاف مقرر در این قانون به دلیل قصور در انجام وظایف محوله و یا نقض آیین نامه های انضباطی کارگاه توسط کارفرما اخراج گردیده اند مستحق دریافت مقرری بیمه نخواهند بود.
بر اساس قانون بیمه بیکاری، افرادی که بدون میل و اراده خود از کار بیکار شده و آماده کار باشند از جمله کارگرانی که به دلایلی از جمله عدم نیاز کارفرما یا عدم تفاهم میان کارگر و کارفرما برای ادامه همکاری، توسط کارفرما اخراج یا تعدیل نیرو شده اند مشمول دریافت مقرری بیمه بیکاری خواهند بود. بنابراین کارگرانی که استعفا داده یا خودشان ترک کار کنند یا بیکاری آنها ناشی از خاتمه قرارداد کار و تسویه حساب باشد در زمره بیکاران غیر ارادی محسوب نشده و مقرری بیمه بیکاری دریافت نخواهند کرد.
کارگران فصلی در صورتی که صرفا در اثنای فصل کار اخراج گردیده و بیکاری آنها بلا اراده تشخیص داده شود، مشمول دریافت مقرری بیمه خواهند بود.
بیکاران دارای قرارداد کار با مدت معین در صورتی که بر اساس رای مراجع حل اختلاف در اثنای مدت قرارداد اخراج گردیده باشند، مشمول استفاده از بیمه خواهند بود.
چنانچه بیمه شده در پایان قرارداد کار بیکار شود داشتن یکسال سابقه پرداخت حق بیمه در آخرین کارگاه الزامی است.
به مدیر عامل شرکت ها حقوق ایام بیکاری تعلق نمیگیرد.
پرداخت حقوق به مدیرعامل شرکت ها و بیمه پردازی آنها اختیاری بوده و اجباری نیست، مشمول قوانین بیکاری نبوده و میتوان در صورت درج نام مدیرعامل در لیست بیمه ، ۳ درصد بیمه را از حقوق وی کسر ننمود.
در هر حال مدیر عامل شرکت حتی در صورت بیکاری مشمول دریافت حقوق ایام بیکاری نخواهد بود.
در مقرری بیمه بیکاری اگر فردی به دلیل تغییرات ساختار اقتصادی واحد اقتصادی به تشخیص شورای عالی کار بیکار موقت شناخته شود یا به علت حوادثی مانند سیل، زلزله و آتش سوزی بیکار شود، می تواند از مزایای بیمه بیکاری استفاده کند.
تشخیص ارادی و غیرارادی بودن بیکاری، بر عهده گروهی متشکل از نمایندگان اداره کار و رفاه اجتماعی، تعاون و سازمان تأمین اجتماعی است و شعب تامین اجتماعی پس از تایید ادارات نامبرده، در خصوص برقراری و پرداخت مستمری بیکاری برای بیمه شدگان اقدام می کنند.
بر اساس بند ب ماده ۶ قانون بیمه بیکاری، کارگر اخراجی یا متقاضی بیمه بیکاری که شغل خود را به صورت غیرارادی از دست داده موظف است حداکثر ٣٠ روز از تاریخ بیکاری به ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی محل مراجعه کند و موضوع را به ادارات کار اطلاع و آمادگی خود را برای اشتغال مجدد یا کاری مشابه آن اعلام کند. طبعا مراجعه متقاضی بعد از ۳۰ روز با داشتن عذر موجه مثل بیماری وبا تایید هیأت حل اختلاف اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی تا سه ماه امکان پذیر خواهد بود.
به موجب تبصره ماده ۷ قانون بیمه بیکاری، افرادی که در شروع بیمه بیکاری دارای ۵۵ سال سن و یا بیشتر باشند، مادامی که مشغول به کار نشده اند در صورت دارا بودن شرایط می توانند تا رسیدن به سن بازنشستگی تحت پوشش بیمه بیکاری باقی بمانند.
میزان واریز مبلغ بیمه بیکاری، از تاریخ بیکاری محسوب می شود و مدت دریافت مقرری بیمه بیکاری جزو سوابق پرداخت حق بیمه از نظر بازنشستگی، از کارافتادگی و فوت به شمار می رود. کارگرانی که مقرری بیمه بیکاری دریافت می کنند، در مدت برقراری مقرری می توانند از خدمات درمانی تامین اجتماعی، بازنشستگی و از کار افتادگی استفاده کنند.
نظر کاربران
