مهم ترین ویژگی طلاق توافقی، تعیین تمامی موارد و مسائل مربوط به مهریه، نفقه، حضانت فرزندان و به صورت توافقی و بین زوجین می باشد. زوجینی که متقاضی طلاق توافقی هستند بایستی به دادگاه مراجعه کرده و درخواست صدور گواهی عدم سازش را از دادگاه نمایند.
در طلاق و خلع و مبارات اگرچه همانند طلاق توافقی نیازمند مراجعه به دادگاه و درخواست صدور گواهی عدم سازش است اما تفاوت .
اصلی که با طلاق توافقی دارد در این موضوع است که در این نوع طلاق زن، با واگذاری مالی به شوهر از او طلاق می گیرد این طلاق تنها در زمانی اتفاق می افتد که شدت تنفر زن از مرد به حدی رسیده باشد که حاضر شود با پرداخت مبلغی از قید همسری مرد رها شود. این مال ممکن است مهریه باشد و یا مبلغی معادل آن.
در فرهنگ فارسی عبارت مهرم حلال و جانم آزاد اشاره به طلاق خلع و مبارات دارد.
البته نکته قابل ذکر در این نوع طلاق این موضوع است که به علت بائن بودن طلاق، مرد حق رجوع به زن را ندارد. مگر در شرایطی که زن پشیمان شود.
به مبلغی که در طلاق خلع و مبارات به مرد پرداخت می شود، عوض یا فدیه می گویند. این مبلغ می تواند معادل مهریه و یا کمتر و بیشتر از آن باشد.
مبارات به معنای بیزار شدن زن و مرد از یکدیگر است. اگر این تنفر دوجانبه باشد، عوضی که پرداخت می شود نمی تواند بیشتر از مهریه باشد. در صورتی که این مبلغ در طلاق خلع می تواند به اندازه مهریه و یا بیشتر از آن باشد.
تفاوت طلاق خلع و مبارات با طلاق توافقی در امکان رجوع آن بوده بدین صورت که در طلاق خلع و مبارات امکان رجوع برای فرد .وجود ندارد. درصورتی که در طلاق توافقی زوجین می توانند به یکدیگر رجوع نمایند.
در طلاق خلع و مبارات، زن تا زمانی که فدیه و یا عوض را مطالبه نکند، امکان رجوع میسر نمی شود و طلاق از نوع بائن محسوب می شود. البته لازم به ذکر است که در این نوع طلاق، زن نیز حق دریافت نفقه از همسر و یا حق ارث از وی را ندارد.
در طلاق خلع و مبارات زن در مدت عده حق رجوع به عوض را دارد که اگر این کار را انجام دهد، طلاق بائن تبدیل به طلاق رجعی شده و زن می تواند از همسر نفقه و یا حق دریافت ارث مطالبه نماید. طلاق توافقی زمانی اتفاق می افتد که زن و مرد درباره جرئیات طلاق، حق و حقوق زن و وضعیت فرزندان مشترک با یکدیگر توافق نموده باشند. از دیگر انواع طلاق توافقی می توان به طلاق خلع و طلاق مبارات اشاره نمود. تفاوت طلاق خلع و مبارات با طلاق توافقی، در امکان رجوع آنهاست. در طلاق توافقی امکان رجوع پس از طلاق وجود دارد در صورتی که در طلاق خلع و مبارات این امکان وجود ندارد. اما در تمام سه نوع طلاق مذکور، درخواست توسط زن و مرد انجام شده و تشریفات قضایی و گواهی عدم امکان سازش مورد نیاز است.
قانون مدنی در ماده ۱۱۴۶، طلاق خلع را نوعی از جدایی عنوان نموده که دلیل آن کراهت زن از شوهر باشد. درا ین صورت زن می تواند در مقابل مالی که به شوهر می بخشد، که می تواند مهریه یا معادل مهریه، کمتر از معادل مهریه یا بیشتر از معادل مهریه باشد، از او طلاق می گیرد. در طلاق مبارات طبق ماده ۱۱۴۷، کراهت از طرفین است و مال بخشیده شده بیشتر از میزان مهر نمی شود. در طلاق خلع و مبارات، تا هنگامی که زن مال بخشیده اش را مطالبه نکند، طلاق بائن است. در نتیجه رجوع امکان پذیر نیست. همچنین زن حق دریافت نفقه را نیز نداشته و از شوهرش ارثی نمی برد. اما اگر زن مهریه بخشیده اش را مطالبه نماید، طلاق از بائن به رجعی تغییر و علاوه بر امکان پذیری رجوع مرد، حق دریافت ارث و نفقه نیز برای زن ایجاد می شود.
همانطور که ذکر شد، در طلاق توافقی زوجین درباره تمامی مسائل با هم توافق می کنند و این توافق را در دادگاه خانواده باید مطرح نماید. توافقات زوجین که می تواند شامل مسائلی چون اخذ یا بذل مهریه، نفقه، حضانت فرزند، ملاقات فرزند، استرداد جهیزیه، در ارائه دادخواست نگارش شده و به دادگاه تقدیم می گردد.
نظر کاربران
